Reasumując to, co zostało powiedziane, człowiek, według pojęć orientalnych, składa się z ciała fizycznego, sobowtóra eterycznego, ciała astralnego i rozumu, w czterech planach – wszystko to przesiąknięte jest praną, która w wyższych swych natężeniach tworzy wrzące lejki dla pośredniczenia pomiędzy rozumem, instynktem, emocją a odruchem i samopoczuciem. Czakry regulują nasz humor, wpływając na dobre lub złe samopoczucie. To chyba wszystko. co musimy zapamiętać, przystępując do omawiania poszczególnych metod lecznictwa wschodniego.

Oprócz tej z grubsza zarysowanej anatomii w swojej psychologiczno-fizycznej diagnozie, medycy wschodni dzielą ludzi na cztery grupy, odpowiadające stanom budowy świata materialnego. Są to:

– 1. Typ ciężki (ociężały) – odpowiadający pojęciu ziemi, zdrowy i mocny. Emocjonalnie wybuchowy, chociaż skryty, przesądny i raczej wyrachowany. Łatwo zapada na reu- matyczno-mięśniowe dolegliwości. Ten typ potrzebuje środków rozluźniających i pobudzających energię.

– 2. Typ płynny (przyrównywany do wody) – zmienny, nerwowy, przewrażliwiony, zapadający na choroby przewodu pokarmowego, twórczy, ale niekonsekwentny i nie- wytrwały.

– 3. Typ ognisty (przyrównywany do ognia). Są to nerwowcy, szybcy w działaniu, wiecznie zaniepokojeni, fizycznie nadzwyczaj wytrzymali. Miewają często migreny oraz inne bóle nerwowe. Dobre są dla nich leki uspokajające.

– 4. Typ eteryczny (przyrównywany do powietrza). Są to intelektualiści biorący życie filozoficznie. Łatwo wyczerpują się. Najbardziej typowe ich choroby to cukrzyca i inne schorzenia gruczołów chłonnych lub dokrewnych są też podatni na choroby płuc.